Dwutlenek siarki (E220)
To składnik nierzadko powodujący odczyny alergiczne, szczególnie u wrażliwych osób. Mimo to, nie określono dla niego limitu dziennego spożycia. Nie powinien znajdować się w świeżych produktach, jak owoce czy warzywa, ale w suszonych (np. morelach) wykorzystywany jest z powodzeniem. Dlaczego, jakie ma działanie? I czy może grozić naszemu zdrowiu w jeszcze inny sposób, niż spowodowanie odczynu alergicznego?
ZASTOSOWANIE
Dwutlenek siarki obecny jest przede wszystkim w produktach takich, jak:
- Suszone owoce
- Piwo
- Wino
- Przyprawy
- Przeciery owocowe
- Syropy skrobiowe
- Nadzienia owocowe
- Wiórki kokosowe
- Chrzan
- Przetwory ziemniaczane
- Koncentraty owocowe
- Marmolady
Zabronione jest natomiast, jak wspomniano, stosowanie dwutlenku siarki do surowców przeznaczonych do bezpośredniego spożycia (np. warzyw, owoców).
Dwutlenek siarki dawniej wykorzystywany był w przemyśle papierniczym i celulozowym jako środek wybielający. Wykorzystywany jest również w produkcji różnych środków chemicznych, barwników i lekarstw.
Spełnia on szereg właściwości:
- Stabilizuje barwę wina
- Hamuje aktywność enzymów oksydoredukcyjnych (utleniających), ograniczając procesy ciemnienia
- Zapobiega rozwojowi dzikich drożdży
- Działa hamująco na rozwój bakterii (głównie mlekowych i octowych)
Zwykle dodawany jest do produktów w ilości 0,03 – 0,1%.
OTRZYMYWANIE (HISTORIA?)
Dwutlenek siarki był znany już w czasach Homera i wykorzystywany był do fumigacji domów, jak również stosowany był przez Rzymian i Egipcjan do sanityzacji naczyń przeznaczonych do produkcji oraz konsumpcji wina.
SZKODLIWOŚĆ
Dwutlenek siarki został umieszczony w wykazie substancji zawierających alergeny, natomiast z drugiej strony: został wpisany na listę GRAS – substancji powszechnie uznanych za bezpieczne. Nie jest limitowany jego poziom dodatku do produktów spożywczych, z wyjątkiem mięsa lub żywności uznanej za źródło tiaminy (witaminy B1). Dwutlenek siarki może bowiem przyczyniać się do obniżenia poziomu tiaminy (witaminy B1) w produktach.
Określono natomiast dopuszczalne dzienne spożycie (ADI) dwutlenku siarki na poziomie 0,7 mg/kg masy ciała. U osób wrażliwych już w niewielkich ilościach może wywoływać reakcje alergiczne.
LITERATURA:
- Rogozińska I., Wichrowska D.: Najpopularniejsze dodatki utrwalające stosowane w nowoczesnej technologii żywności. Inżynieria i aparatura chemiczna, 2011, 50(2): 19-21.
- Solarska E.: Szkodliwe substancje w żywności.
- Garcia-Fuentes AR., Wirtz S., Vos E., Verhagen H.: Short review of sulphites as food additives. European Journal of Nutrition and Food Safety, 2015, 5(2): 113-120.
- Roberts AC., McWeeny DJ.: The uses of Sulphur dioxide in the food industry. J Fd Technol, 1972, 7: 221-238.
- Unilever Food Solutions: Nowe Rozporządzenie UE w zakresie oznaczania żywności. Przewodnik po nowych wymogach dla gastronomii w zakresie oznaczania alergenów.
- PubChem, Open Chemistry Database: Sulfur dioxide. [dostęp: https://pubchem.ncbi.nlm.nih.gov/compound/sulfur_dioxide]
- The United States Department of Agriculture (USDA): Sulfur Dioxide. Handling.
- Drager: Nota aplikacyjna: Przemysł chemiczny – chemia nieorganiczna.
- INCHEM: Chemical Safety Information from Intergovernmental Organizations. Sulfur dioxide and sulfites. [dostęp: http://www.inchem.org/documents/jecfa/jecmono/v18je14.htm]
Wesprzyj autora
Jeśli doceniasz moje wysiłki i uważasz, że to, co robię, jest przydatne, możesz okazać swoje wsparcie, stawiając mi kawę.
Taki gest będzie dla mnie nie tylko miłym podziękowaniem, ale także silnym sygnałem, że warto kontynuować i rozwijać dalej tworzenie podobnych treści.
Dziękuję!